"Als muzikale veelvraat laat ik me graag verrassen door liedjes die leerlingen inbrengen"
Ik ben een muzikale veelvraat. Ik begon als achtjarige met gitaarlessen van een bluesgitarist en kort daarna met klassieke lessen. Vanaf mijn vijftiende speel ik vooral jazz en popmuziek met een grote affiniteit voor Braziliaanse muziek.
Mijn lesgeven ligt in het verlengde van de manier waarop ik muziek maak. Ik probeer er achter te komen waarom een leerling gitaarles wil en probeer hem te helpen met dáár komen waar hij of zij wil zijn. Ik leer mijn leerlingen ook noten lezen, maar dat is niet het beginpunt. Muziek is een taal. Als je leert praten dan leer je eerst spreken en daarna pas lezen en schrijven. Bij beginnende kinderen start ik met simpele liedjes die ik op de klassieke manier aanleer. Daarna werken we uit een methode naast die liedjes. Later gaan kinderen meestal over op akkoordliedjes of rockmuziek. Ik neem zelf altijd nieuwe dingen mee om leerlingen te verassen.
Ik vind lesgeven gigantisch leuk. Als muziekbezetene vind ik het leuk om nieuwe muziek en liedjes te zoeken en me ook te laten verrassen door muziek die leerlingen zelf inbrengen.
Ik treed veel op in verschillende situaties en locaties, onder andere met mijn latinband “The Fours”. Deze band leid ik samen met Muziekschool Amsterdam drumcollega Olaf Keus en bassist Leslie Lopez. Verder werk ik veel als studiogitarist in Dublin en speel ik in de band van Amerikaanse jazzzangeres Deborah Carter.
Ik geef graag les omdat dat ook een vorm van muziek maken is; je leert anderen muziek voortbrengen en te ervaren hoe leuk en mooi dat is.
Dat verschilt per dag. Vandaag is dat ‘Ribbon in the Sky’ van Stevie Wonder, gisteren was het ‘Bolke de Beer’ en morgen misschien ‘Impossible Germany’ van Wilco.
Ik heb lesgegeven aan een autistische leerling en er werd mij van te voren verteld dat ze nooit praatte. Na een paar maanden gitaarles begon ze beetje bij beetje te praten. De eerste keer dat ze iets zei was het alsof de zon doorbrak.
Ik houd de ouders van mijn leerlingen altijd op de hoogte van waar we mee bezig zijn in de les. Het maakt het lesgeven uiteindelijk voor mijzelf ook makkelijker als ze weten wat er in de les gebeurt.
Als ik een leerling met andere kinderen zie samenspelen. Maar vooral als er nieuwe vriendschappen ontstaan tussen kinderen die op muzikaal gebied erg bevlogen zijn en elkaar daarin herkennen.
