Graag speel ik in Nederlandse weilanden of Portuguese bergen dicht bij grote kampvuren en sta ik versteld van de prachtige volksmuziek die we in Europa kunnen vinden op dat soort gelegenheden. Als reizende muzikant ben ik veel in aanraking met improvisatie. Binnen de werkweek speel ik als violiste en zangeres veel in kleine ceremonies van soortgelijke aard: dansceremonies, zangcirkels en mystieke theatervoorstellingen. Tegenwoordig treed ik steeds meer op met mijn eigen composities en werk ik aan mijn eerste album.
Muziek is voor mij een soort medicijn geweest waarmee ik iets kon uiten dat op geen andere manier naar buiten had kunnen komen. Ik zie dat ook op mijn lessen, wat een bevrijding is dat voor sommige kinderen. Door te leren spelen vinden we een krachtige, tranenstuwende, vrolijkmakende uitlaatklep, waar we een heel leven plezier van blijven hebben. We leren ons ook op een universele manier uiten. Viool leren spelen, een routine vinden om te studeren, dat is niet niks, maar het resultaat is zo groot, volgensmij heeft de volgende generatie dat hartstikke nodig.
Een van mijn grootste voorbeelden is Bobby McFerrin, ik heb zelfs het geluk gehad met hem te mogen zingen in het concertgebouw. Luister zelf eens naar hoe twee muzikale werelden samenkomen in het spel van de vrienden Bobby McFerrin en Yoyo Ma. Neem bijvoorbeeld hun Andante op Spotify of vind Bobby McFerrin’s live versie van Ave Maria op Youtube. Veel plezier!
